Λατινική Αμερική, εντοπίστηκε η μαϊμού με τα χρυσά πόδια "Vanzolini bald faced saki"μετά από 80 χρόνια αναζήτησης.
Εθεάθη και ταξινομήθηκε για πρώτη φορά το 1936 (Ecuadorian naturalist Alfonzo Olalla collected this species in 1936 along the Rio Eiru) και στάλθηκαν δείγματα του είδους, σε μουσεία φυσικής ιστορίας, έκτοτε δεν την έχουν δει.
Με χρυσά πόδια, μαύρα μαλλιά και ιδιαίτερη ουρά (lacks the prehensile tail of other monkeys), η μυστηριώδης μαϊμού κινείται μάλλον σαν γάτα.
Η ανακάλυψη αυτού του σπάνιου είδους θα ανακοινωθεί στο επιστημονικό περιοδικό Oryx (in a forthcoming issue of the journal Oryx).
Το 1956, μια ομάδα εξερεύνησης στο Βραζιλιάνικο τροπικό δάσος βρήκε μόνο νεκρούς πιθήκους, αυτού του είδους.
Η μαϊμού "Vanzolini bald faced saki" (named for Brazilian zoologist Paulo Vanzolini) ανήκει στα είδη πιθήκων saki (also referred to as "flying monkeys")
Η εμφανής απουσία του είδους "Vanzolini saki", που αποτελεί ένα νέο σύμβολο διατήρησης, παρέμενε αίνιγμα για τους ερευνητές, μέχρι σήμερα.
Λίγες πληροφορίες υπάρχουν σχετικά με την οικολογία και τη βιολογία για οποιοδήποτε από τα 16 αναγνωρισμένα είδη σακί μαϊμούς.
Το "Vanzolini bald faced saki"κατατάσσεται με το χαρακτηρισμό της έλλειψης δεδομένων “data deficient” από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) λόγω έλλειψης επιστημονικών στοιχείων για τον πληθυσμό του και τις πιθανές απειλές του. Οι ερευνητές τώρα θα συλλέξουν στοιχεία για τη συμπεριφορά του, το βιότοπό του και τον πληθυσμό του, για να αποφασίσουν με ποιο τρόπο θα συμβάλλουν στη διατήρησή του.
Η Laura Marsh, διευθύντρια του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Διατήρησης (Primatologist,director of the Global Conservation Institute) κάνει ταξινόμηση των ειδών saki ("flying monkeys,") εδώ και μια δεκαετία. Το 2014 ταυτοποίησε πέντε νέα είδη πιθήκου saki.
Σύμφωνα με το National Geographic, η Δρ Marsh και μια ομάδα επιστημόνων, φωτογράφων, συντηρητών και τοπικών ξεναγών ξεκίνησαν στις 1-2-17, μια αποστολή τεσσάρων μηνών σε απομακρυσμένο τμήμα του δυτικού Αμαζονίου, για να εντοπίσουν τη μαϊμού με τα χρυσά πόδια "Vanzolini bald faced saki"
Την 1η Φεβρουαρίου, η διεθνής ομάδα επιστημόνων, επιβιβάστηκε σε ένα διώροφο houseboat και ξεκίνησε για την αποστολή, που ονομάζεται "Amazon Houseboat".
Η διεπιστημονική ερευνητική ομάδα από το Μεξικό, τη Βραζιλία, την Κολομβία και τις ΗΠΑ, πραγματοποίησε έρευνα σε ένα τρίγωνο 43.000 τετραγωνικών μιλίων, που περιλαμβάνει την λεκάνη απορροής Alto Rio Juruá και εκτείνεται από το Cruzeiro do Sul έως το Eriunepe στα βορειοδυτικά κράτη της Βραζιλίας Acre και Amazonas.
Τα στοιχεία από το Global Forest Watch δείχνουν ότι η περιοχή εξακολουθεί να καλύπτεται κυρίως από άθικτα δάση και είναι αρκετά μεγάλη ώστε να διατηρεί τα εγγενή επίπεδα βιοποικιλότητας.
Η ομάδα πραγματοποίησε επίσης μια βιολογική έρευνα από άκρη σε άκρη και συνέλεξε δεδομένα για πουλιά, ερπετά, νυχτερίδες και άλλα θηλαστικά,
Η περιοχή μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα από 600 είδη πουλιών, 200 είδη θηλαστικών και αμέτρητα ερπετά, αμφίβια, έντομα και φυτά.Ωστόσο, η συγκεκριμένη λεκάνη απορροής που διερευνάται από την ομάδα, δεν αποτέλεσε ποτέ αντικείμενο έρευνας θηλαστικών ή έρευνας αποστολής αυτού του τύπου.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα γίνουν εκεί, νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου περιέχει 10 τοις εκατό της γνωστής βιοποικιλότητας παγκοσμίως
από τα στοιχεία του εργαστηρίου Global Land Analysis and Discovery (GLAD) του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, εμφανίζονται αυξανόμενες δραστηριότητες αποψίλωσης (αποδάσωσης) στην περιοχή, με αύξηση κατά 20% της απώλειας δένδρων από το 2015 έως το 2016.
Η Alejandra Duarte, ανθρωπολόγος από το Μεξικό που συμμετείχε στην εκστρατεία παρακολούθησε τοπικά χωριά κατά μήκος της διαδρομής τους, σχετικά με τις πρακτικές θήρας, αλιείας και δασοκομίας, ώστε να σχεδιαστεί η δημιουργία μιας νέας προστατευόμενης περιοχής.[ Journalist Christina Selby accompanied the team during the river expedition and wrote about the trip for environmental publication bioGraphic and Mongabay.
the team set out each morning aboard canoe-style motor boats to survey the forest canopy and riparian areas. In addition to muddy boots on the ground, they use GoPros, conservation drones, AnaBat echolocation recorders, video and still photography to document everything they see and hear.]
πηγή 9-8-17
https://news.mongabay.com/2017/08/monkey-rediscovered-in-brazil-after-80-years/
http://brazzil.com/roaming-the-brazilian-amazon-in-search-of-the-flying-monkey/